Onlangs plaatsen wij een vacaturetekst voor een sprankelende secretaresse voor onze front-office. Een functie aan de balie en de telefoon, het eerste aanspreekpunt van de organisatie. De meeste mensen gaan niet naar een psycholoog omdat ze zich zo gelukkig voelen en daarom vinden we een warme en sprankelende uitstraling van essentieel belang. Naast fijne sollicitanten kregen we ook kritiek vanuit de gedachte dat een sprankelende secretaresse zoeken rolbevestigend is en niet genderneutraal. Bovendien zou een secretaresse een vrouwelijke werknemer zijn. De schrijfster: “zo’n vacaturetekst kan echt niet meer!”

In eerste instantie was ik er wat van in de war, kan dat echt niet? Even googelen leert dat een secretaresse nog steeds gewoon een functie is: ‘een secretaresse is een persoon die als werknemer secretariaatswerk op zich neemt voor een functionaris of organisatie.‘ En: ‘een secretaris is een andere functie, die maakt deel uit van een bestuur. Als een vrouw de functie van secretaris vervult kun je haar gewoon benoemen als secretaris.’ OK, waarom kan een man dan geen secretaresse zijn?

Maar tja, ik ben ondertussen ook halverwege de vijftig en mogelijk toch wat uit de tijd. Om te horen hoe mijn collega’s hierover denken gooide ik de vraag in onze groepsapp. En inderdaad, met name de  jongere collega’s konden zich wel in de kritiek vinden. In de app werden verschillende andere namen bedacht en het meest in de buurt kwam nog de secretariaatsmedewerker. Een saaie benaming mijns inziens, net als genderneutraal, maar dat mag ik vast niet hardop zeggen. Ook werd er stevig gediscussieerd over de term ‘sprankelend’, want ook dat kon rolbevestigend zijn. Een collega googelde in het woordenboek en citeerde de termen flikkeren, fonkelen, glanzen, stralen en knetteren. Ja leuk, schreef een ander, we zijn op zoek naar een ‘knetterende secretariaatsmedewerker’, eens zien wie daar op zal schrijven!

Ik vind het best een worsteling en ben echt wel bereid een andere term te kiezen als mensen zich storen aan een woord, waarom zouden we iemand beledigen als dat niet nodig is. En aan de andere kant rolt er ook iets van weerstand in mijn maag. Bij een vacature voor een psycholoog schrijven we evengoed dat we op zoek zijn naar een sprankelende iemand. En een secretaresse is inderdaad vaker een vrouw, net  als een psycholoog overigens, 90% van die studenten is tegenwoordig vrouw. Ik las in een onderzoek dat slechts 1% van de secretaresses man is, maar wat geeft dat? Een baliefunctie vraagt nu eenmaal feminiene kwaliteiten zoals hartelijkheid, warmte en ook iets liefs. Mannen zijn van harte welkom, graag zelfs, mits ze deze eigenschappen hebben. Overigens, het zou wel goed voor het team zijn, een beetje meer man in onze vrouwenclub geeft meer evenwicht. Dus O.K. ik ben om, de volgende keer zoeken we een ‘medewerker’, maar vooral omdat ik graag een man zou willen in ons kippenhok. Of mag ik dat ook niet zeggen?