Eindsprint

Het is bijna kerstvakantie. Een aantal van ons heeft het geluk een baan te hebben en vaak is het zo dat er dan nog van alles moet gebeuren voor het einde van het jaar, alsof er na 31 december opeens een andere werkelijkheid zal zijn. Toch is het al heel lang zo dat er na 31 december gewoon weer een volgende dag begint. Maar goed, veel mensen zijn zich op dit moment een rotje aan het rennen om alles dit jaar af te krijgen. De kans dat dat allemaal niet lukt is aanzienlijk en bovendien zetten we onszelf in een stress-ritme dat niet fijn voelt, ik heb zelf die neiging ook.


Een ander effect van die moordende eindsprint is dat we ontzettend naar de kerstvakantie gaan verlangen: eindelijk even rust of tijd voor andere dingen. Het idee even niets te hoeven is een enorm aanlokkelijk vooruitzicht. Maar ja, de kerstvakantie is vaak helemaal niet zo leuk. Velen zien op tegen familieverplichtingen of ervaren juist dat rottige eenzame gevoel wanneer je die familie niet hebt. En, omdat je voor de vakantie keihard hebt gewerkt heb je weinig energie om iets actiefs te doen en lummelen voelt ook niet fijn omdat je lijf nog niet is afgekickt van de adrenaline. Al die activiteiten die je je had voorgenomen komen niet van de grond. En als je je had verheugd op het lezen van een paar boeken, dan zijn er bijvoorbeeld weer kinderen die in de woonkamer pistolen-Paultje spelen. Tja, heb je al een beetje zin in die vakantie?


Het leuke is dat er voor bovenstaand recept een tegengif bestaat. Wel vraagt dit een bijstelling van verwachtingen, want teleurstelling kan alleen ontstaan wanneer je verwachtingen niet uitkomen. Ik verwacht bijvoorbeeld vaak dat de kerstvakantie mij tijd gaat opleveren waarin ik activiteiten kan doen die ik voor me uit had geschoven. De werkelijkheid is dat daar niets van terecht komt. Dan kan ik maar beter verwachten dat ik een aantal dagen tegemoet ga waarin mijn ritme een beetje anders zal zijn dan de dagen ervoor. Uitslapen is ook zoiets, het verlangen ernaar is fijn. Maar de meesten kennen wel het lamlendige effect wanneer je ook daadwerkelijk tot in de middag in je bed blijft knorren. En het wordt nog ellendiger als je de rem op alcohol en ongezond eten ook hebt losgelaten. Je lijf moet heel hard werken om daar weer van te ontgiften en dat gaat niet zelden gepaard met een chagrijnige stemming en nog meer vermoeidheid. Je doet het jezelf dus aan.


Wanneer we een beetje actief en gematigd blijven zullen de meeste mensen zich fitter en fijner voelen, maar dit voelt natuurlijk vreselijk saai en dat willen we niet zijn. Maar ja, eigenlijk vind ik brak op de bank hangen en de sfeer verpesten veel saaier. Misschien blijf ik wel gewoon lekker een beetje doorwerken, hoef ik ook geen eindsprint in te zetten. Wat een heerlijk vooruitzicht!

Geschreven door

Irma van Steijn