De spanning van de stroom. 

De trots omvangen in de winst, overschaduwd door de angst voor het verlies. 

Het verlies gevuld met een bepaling. 

De bepaling van een zelfgemaakte vorm. 

De vorm van het verlies, zo groot als de zee doet lijken. 

En de vorm van de winst, als een regendruppel vallend in de vrijheid terugkerend naar de zee. 

Met mijn ogen op de grootte van het verlies, verdampt mijn streven in de hitte van de angst. 

Binnen die vorm mag ik bewegen. 

Maar uit angst voor de val in het verlies, sta ik stil aan de kant van het niets. 

Pijn dat groeit in mijn lichaam, door mijn eigen stilstand. 

Maar wat als ik val in de diepte van de zee? 

Val ik dan in de bevestiging van mijn angst of val ik in de verrijking van een nieuwe wereld? 

Ik zie de parel vanaf de kant, glinsterend in de diepte van de zee.

De weerkaatsing van het licht op de parel, roept vanuit de diepte om te komen naar de waarde van mijn zijn. 

Een parel in de diepte van de zee liggend in de bescherming, de schelp. 

Enkel zichtbaar als de bescherming zich opent, om het licht te laten stralen op de waarde vanbinnen. 

Een zee gevuld met rijkdom en regendruppels vol winst. 

Het is de angst, staand aan de kant van de diepte van het leven.

De diepte waar het verlies beweegt naar winst.

Sophia Mar