Het beste voor iedereen, dat is wat ik wil. Het liefst zie ik iedereen groeien en zich ten volle ontwikkelen. Dat geldt ook voor het bedrijf waar ik werk, de opleiding die ik volg. Ik wil dat die de beste worden. En waarom? Omdat ik het iedereen gun om te stralen en te floreren. Omdat daarmee de wereld een beetje beter wordt.

En omdat het altijd nog een beetje beter kan, blijf ik meedenken en ben ik kritisch. Daar waar ik oplossingen zie, draag ik ze aan. Als de suggesties niet lijken door te dringen, er vervolgens niets verandert, herhaal ik nog eens de boodschap. En vraag ik me vertwijfeld af, waarom niemand iets doet met mijn ideeën. Ik voel me een roepende in de woestijn. Anderen noemen mij de bok op de haverkist. Tot kort geleden iemand tegen me zei, dat mijn ideeën niet zozeer verkeerd zijn, maar dat ik mijn corvee niet moest vergeten te doen. Corvee? Van die rottige klusjes in het huishouden? Poetswerk waar je nooit zin in hebt, maar waar het huis wel van gaat glimmen. Van gaat glimmen? Ja, dat is waar ook. Het huis gaat er van stralen! En dat is precies wat ik graag wil! En dat corvee, is dat werkelijk zo vreselijk? Ik herinner me de tijd van de zomerkampen, waar we corveedienst hadden. Met zijn tienen in de keuken aan de afwas, al zingend werd de vaat gedaan. Het werd soms een waterballet, maar wat een lol hadden we en wat voelden we ons verbonden met elkaar.

Toen viel ineens het kwartje. Als ik de wereld wil verbeteren en mijn ideeën daar aan wil laten bijdragen, moet ik eerst de ander zien te bereiken: Luisteren, op het juiste moment inzetten, de toon goed treffen om me te verbinden en samen op te trekken, zodat het beter wordt, waar het beter kan. En dan gaan we glimmen en stralen!