Amechtige vrouwen

Met enige regelmaat spreek ik mensen zoals Mirjam. Een ijverige vijftiger. Jarenlang uitstekend functionerend in een verantwoordelijke baan. Altijd productief. Vrijwel nooit ziek. Haar organisatie is blij met haar. Mirjam is van ‘mouwen opstropen en doorgaan’. Als het tegenzit maakt ze er altijd het beste van. Ze weet en doet niet anders. De dagen vliegen om en de jaren ook. En dan komt haar formidabele, stabiele conditie knarsend tot stilstand. Moe!
Zo trefzeker vrouwen als Mirjam hun vak uitoefenen, zo vertwijfeld ervaren ze hun uitputting. Mirjam ook. Zij vraagt zich eigenlijk maar twee dingen af: “Hoe kan ik zo snel mogelijk weer aan de slag? Voor 50% ziekgemeld zijn is al vervelend genoeg. Ik laat anderen nu in de steek. En o ja, ik hoef het toch niet teveel over mezelf te hebben he? Daar ben ik niet goed in”.
Ik vertraag. Als Mirjam het wolkje boven mijn hoofd zag, zou ze lezen: “Hoort ze zelf ook dat ze dit nogal piepend ademhalend aan me vraagt?”
En Nee. Over jezelf praten is niet het doel. Wel is het verstandig om te snappen wat er aan de hand is als er een haakse bocht blijkt te zitten in het daarvoor zo overzichtelijke parcours. Dus ga ik het met Mirjam hebben over gewoontegedrag. Dat is praktisch en biedt een schat aan ‘haakjes’. Wendy Wood heeft hier een helder boek over geschreven waar ik graag uit put: ‘Gelukkig met gewoontes’. In je gewoontegedrag komt op allerlei manieren tot uitdrukking wie je (geworden) bent. En we ontdekken dat Mirjam gewoonlijk werkt zoals ze ademhaalt: een beetje amechtig. Een ouderwets woord. Letterlijk betekent het kortademig en figuurlijk betekent het krampachtig.
Mirjams gewoonte om te werken zonder pauzeren, gecombineerd met de gewoonte om negatieve prikkels te relativeren is aan herziening toe. We onderzoeken welke behoeftes Mirjam heeft en of haar gewoontegedrag daar nog op aansluit in deze fase van haar leven. Behoeftes kunnen met het klimmen der jaren veranderen en dan helpt het als gewoontegedrag mee verandert. Mijn doel is dat Mirjam frictie ervaart bij de gewoontes die niet langer passend zijn in haar leven en dat zij zichzelf beloont voor gewoontes die wel passend zijn. Daar verzinnen we allerlei oplossingen voor die zij toepast in haar werk. Nieuwe gewoontes ontwikkelen duurt even. Mirjam heeft het niet uitgebreid over zichzelf gehad. Wel weet zij nu waar de frictie zit en waar de beloning van goede gewoontes. Deze inzichten neemt Mirjam mee op haar weg achter de bocht. Met piepvrije ademhaling.

Ik leer ook van mijn cliënten. Bedankt Mirjam.

Geschreven door

Rixt de Lang